maandag 6 september 2010

Terug in Ens

Gisteren heb ik de laatste 85km vanuit Sleen naar Ens gefietst. De thuiskomst viel niet zo zwaar als verwacht, maar ik had me er ook al een week op voorbereid. Het vrije leventje onderweg is weer voorbij, maar ik heb de afgelopen maanden wel weer voor 200% geleefd. Een percentage wat ik in het normale leven nooit ga halen weet ik uit ervaring. Daar moet ik dan zelf maar mijn conclusies uit trekken.
Op mijn weblog staat slechts een fractie van wat ik beleefd heb onderweg en het gevoel dat het mij gaf is moeilijk in woorden uit te drukken. Bovendien moet alles wat ik geschreven heb ook met een korreltje zout genomen worden. Eind jaren 70 las ik ooit in een motortijdschrift: ''Reisverhalen geloof ze nooit, ze zijn altijd overdreven'', en zo is het ook. Maar als jezelf nog niet zo bereisd bent spreken ze wel tot de verbeelding, althans dat was vroeger bij mij zo. Altijd was ik nieuwsgierig naar het gevoel dat reizen me zou geven, en welbeschouwd ligt niks je in de weg om dat zelf te gaan ontdekken. Als ik mensen vertelde dat ik alleen drie maanden op de fiets weg ging zag je ze soms al bedenkelijk kijken, maar welbeschouwd gaat het helmaal niet meer om het fietsen. Wat dat betreft sluit ik me graag aan bij de woorden die Jan Bartelds (nog steeds geen familie van..) vorig jaar over me schreef en waar ik apetrots op ben: ''hij heeft geen doel: geen afspraken, niets hoeft. Gewoon doortrappen. Nooit alleen,want de wereld ligt aan je voeten''. Jan kende me toen nog maar kort maar begreep al snel wat voor mij de essentie van het reizen was.
Bedankt Jan voor het bijhouden van mijn weblog. Ik zag er eerst niks in maar uit eindelijk is het voor mij een waardevol dokument geworden van mijn IJslandreis. Ik hoop dat ook de bezoekers van mijn weblog genoten hebben van mijn '' beslommeringen''onderweg. Ik ben nieuwsgierig wat jullie ervan vonden. Reacties kunnen gemailed worden naar mijn gmail adres.

4 opmerkingen:

  1. Hoi Bertus,

    Jan B. attendeerde me op dit weblog: ik heb je reis van het begin tot het eind gevolgd, met veel plezier. Op de manier waarop je je verhalen vertelde, dacht ik regelmatig: eitje... ;~). Ik kan me je gevoel van vrijheid voorstellen, die jij ervaart als je onderweg bent. Gewoon de dingen op je af laten komen, open staan voor andere mensen. Vanaf nu moet je je weer plooien in het dagelijkse stramien. Ik neem aan dat je volgend jaar weer zo'n fietsreis onderneemt en dan fiets ik - vanachter de pc wel te verstaan, haha - graag met je mee.
    Goed voorbeeld doet goed volgen: geef je de blogpen door aan Jan B.? Als lezers van dit blog zijn wij natuurlijk nieuwsgierig naar zijn Spaanse fietsavontuur, dussss Jan B.: wordt vervolgd??????!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Bertus,
    Even een reactie van een jouw onbekende volgster. Hendrika wees mij op jouw blog en aangezien ik dit jaar met man en zoon ook naar IJsland geweest ben, was dat iets extra's. Ik heb genoten van je verhalen en foto's. Soms herkenning en herinnering, maar vaak ook :"wat mooi, hier konden wij niet komen" Wij waren met onze eigen auto dus de F wegen waren absoluut onbereikbaar. Door jou hebben we nu veel meer van IJsland gezien. Land om ook eens aan te denken is Schotland. Onze favoriet. Gaan we al 14 jaar heen. Sommige plekken op IJsland deden ons aan Schotland denken, maar IJsland is weidser. Geysers en lavavelden kun je natuurlijk alleen daar vinden. Bedankt voor je verhalen en foto's.
    Groetjes,
    Marian.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Bertus
    Congratulation!! We are proud of you. Well done! Please send us your email address that we can keep in touch =)

    Take care
    Steffi and Stephan

    sorayasurya@gmx.de

    PS: We have changed our Rohloff to 40/17 Ritzel. Much better. We have won 2 extra small gears which brings us up and up...the hills without pushing our bikes anymore.

    BeantwoordenVerwijderen