maandag 31 mei 2010

Bericht voor de collega' s bij Giant

Geen paniek, de onderdelen komen eraan.

Voor de liefhebbers. Mijn fiets: stalen frame, 26 inch wielen en rohloffnaaf.

Een kort dagje

Foto: uitzicht vanf de Elbedijk

Foto: de haven van Brunsbuttel

Foto: de Elbe vanaf het veer

De hele nacht heeft het geregend, maar als ik de boel inpak is het droog. Tot het moment dat ik mijn tent nog in moet pakken. Als ik op mijn fiets spring miezert het slechts. Tijdens mijn ontbijt bij de bakker begint het te stortregenen, zodat ik me weer in mijn regenpak hijs voor vertrek. In de stromende regen kom ik bij het Elbe-veer aan. Eenmaal aan de overkant is het weer droog en trekt de lucht open. Vanaf hier vervolg ik mijn route via de north sea cycle route. Tot aan Esbjerg. Deze route volgt de Elbedijk. En gaat door de schapestront, waar mijn fiets niet schoner van word. Vandaag hoef ik echter maar tot Brunsbuttel, waar een hartelijk en gastvrij onthaal mijn deel is bij Hannelore en Wolfgang. Natte spullen worden te drogen gehangen, zodat ik morgen alles weer droog in mijn tassen kan doen.

zondag 30 mei 2010

Schuilen in een bushokje

Foto: wijds landschap tussen Weser en Elbe
30-05:
De weersvoorspelling voor vandaag was regen. En inderdaad, na het ontbijt bij de bakker, moest ik al vlot mijn regenpak aantrekken om die na 8 kilometer weer uit te doen. De route voerde me door 't wijdse landschap tussen Weser en Elbe. In Dudenbuttel wordt ik ingehaald door een onweersbui die ik, genereus zoals ik ben, voor laat gaan door in een bushokje te schuilen. Regelmatig komen er wielrenners die, tot hun testikels toe natgeregend, schuilen om na een kort praatje hun weg te vervolgen in de stromende regen. Na een uur is het droog en zet ik, niet al te fanatiek, de achtervolging in op de bui. Eenmaal op de camping in Krautsand zet ik vlug mijn tent op, waarna het opnieuw begint te regenen.

De beentjes draaien lekker

Foto: omgeving ten westen van Oldenburg

29-05:
Vandaag lekker uitgeslapen. Ik zat om tien over elf pas op de fiets en na 8 km vond ik het wel tijd voor koffie met broodjes. Dus terrasje gezocht. Via mooie rustige weggetjes richting het veer over de Weser gereden. Na de oversteek wordt het wat heuvelachtiger, maar de beentjes draaien lekker. Na 87 kilometer zie ik een bordje "Camping". Met Gasthaus en Biergarten, zodat ik er voor vandag een punt achter zet en nog even geniet van de luxe van het vaste land.

Het goede leventje is begonnen

Foto: De grens bij Sellingen zojuist overgestoken.

28-5:
Na een goede nachtrust was ik alweer vroeg uit de veren.Na een ontspannen ochtendje ben ik samen met Jan en Hilde op de fiets gestapt richting Duitse grens.Na een gezellig dagje heb ik net over de grens rond 15u afscheid genomen van hun.Het was nog wel een stukje fietsen en om 19.30 bereik ik de camping net voorbij Bad Zwischenahn. Met die harde rugwind was het een eitje. Gelukkig had ik onderweg al gegeten, want voordat ik de tent had staan werd ik al aangesproken door een Duits echtpaar. Ruim een half uur later snel het tentje gebouwd en na het douchen tot 22.00 uur staan lullen met een Santos-rijder, die onderweg is richting Noorwegen. Kortom: Ik ben weer onderweg en t goede leventje is weer begonnen.

vrijdag 28 mei 2010

Vertrokken

Gisteren ben ik op de fiets vertrokken richting IJsland. De stress van de afgelopen dagen viel op de fiets snel van me af. In Ruinen had ik afgesproken met Jan en samen zijn we in een straf tempo richting Sleen gefietst. Jan en Hilde heb ik vorig jaar in Noord Spanje ontmoet. Geheel belangeloos hebben ze mij toen voorzien van koolhydraten, drank en goede gesprekken. Zij zijn ook de animators achter dit weblog, waar ik eerst niet veel in zag, maar nu toch wel enthousiast over ben. Vandaag gaat de tocht verder Duitsland in. Het weer is, zoals te doen gebruikelijk als ik op de fiets onderweg ben, zonnig en droog. Dat zal dit jaar wel niet zo blijven.

dinsdag 25 mei 2010

De fiets


Op de foto's mijn fiets twee dagen voor vertrek. De wielen staan nog bij de fietsenmaker. Ze zijn aan het einde van de middag pas klaar. Niks te vroeg dus. Mensen die mij kennen weten dat dit een hele normale situatie is. Alles uitstellen tot het laatst.

maandag 24 mei 2010

100-colstocht

Het verhaal bij de foto:
Op de L'Iseran was ik verre van scherp. Vermoeid zelfs. Een mooie foto, die me veel zegt. Over de laatste 14 kilometer heb ik toen 2,5 uur gedaan. Die dag begon aan de voet van de Telegraph, die ik de vorige dag had gefietst. Op de top van de L'Iseran had ik 75 km afgelegd, waarvan het merendeel omhoog. s' Morgens om 9 uur was ik opgestapt en die middag stond ik om 17.00 uur boven. Vermoeid maar voldaan. Ik heb de fotocamera in de handen van een willekeurige voorbijganger gedrukt en ben vervolgens in 1,5 uur afgedaald naar het vijftig kilometer verderop gelegen Bourg- St Maurice, waar ik dodelijk vermoeid, maar uiterst voldaan, op de camping aan kwam.


De volgende dag reed ik de klim van 20 km naar de top van de Cormet de Roseland in slechts twee uur. Met gemengde gevoelens daalde ik af. Ik had weliswaar het hooggebergte overwonnen, maar het had mentaal en fysiek wel het nodige gekost. Toen wist ik overigens nog niet dat er een paar zware dagen zouden volgen in de Jura en de Vogezen. De foto op de top van de L'Iseran doet me weer denken aan die tijd. Een foto om in te lijsten.
Op internet is meer informatie te vinden over de 100-colstocht.

maandag 17 mei 2010

Noordkaap en Santiago de Compostella



In 2007 ging een langgekoesterde wens in vervulling. Dat jaar fietste ik naar de Noordkaap en weer terug. Deze reis beviel mij zo goed dat, eenmaal weer thuis, ik al snel weer plannen maakte voor een nieuwe reis. En zo fietste ik in 2009 naar Santiago de Compostella. En dit combineerde ik met de 100-colstocht.
Meer foto's: webalbum Noordkaap en Santiago de Compostella

Dit jaar voert de route mij naar IJsland. In totaal ga ik in het land van de asregens 11 weken rondfietsen. Meer dan op de andere twee reizen zal ik op mezelf zijn aangewezen en vooral in het binnenland volledig 'selfsupporting' moeten zijn. Ook verwacht ik meer slecht weer in vergelijking met de paar slechte dagen die ik in mijn vorige trips heb gehad.
Ik herinner mij een foto en een reisverslag op internet. Van een 'verslagen' fietser in de regen. Ergens in de middle of nowhere. De tekst onder die foto luidde: "demoralized and weary but with no choice but to continue". Uit ervaring weet ik echter dat de soep nooit zo heet wordt gegeten als hij wordt opgediend. Maar de natuur moet je nooit onderschatten, en natuur is er plenty op IJsland.