Het verhaal bij de foto:
Op de L'Iseran was ik verre van scherp. Vermoeid zelfs. Een mooie foto, die me veel zegt. Over de laatste 14 kilometer heb ik toen 2,5 uur gedaan. Die dag begon aan de voet van de Telegraph, die ik de vorige dag had gefietst. Op de top van de L'Iseran had ik 75 km afgelegd, waarvan het merendeel omhoog. s' Morgens om 9 uur was ik opgestapt en die middag stond ik om 17.00 uur boven. Vermoeid maar voldaan. Ik heb de fotocamera in de handen van een willekeurige voorbijganger gedrukt en ben vervolgens in 1,5 uur afgedaald naar het vijftig kilometer verderop gelegen Bourg- St Maurice, waar ik dodelijk vermoeid, maar uiterst voldaan, op de camping aan kwam.
Op de L'Iseran was ik verre van scherp. Vermoeid zelfs. Een mooie foto, die me veel zegt. Over de laatste 14 kilometer heb ik toen 2,5 uur gedaan. Die dag begon aan de voet van de Telegraph, die ik de vorige dag had gefietst. Op de top van de L'Iseran had ik 75 km afgelegd, waarvan het merendeel omhoog. s' Morgens om 9 uur was ik opgestapt en die middag stond ik om 17.00 uur boven. Vermoeid maar voldaan. Ik heb de fotocamera in de handen van een willekeurige voorbijganger gedrukt en ben vervolgens in 1,5 uur afgedaald naar het vijftig kilometer verderop gelegen Bourg- St Maurice, waar ik dodelijk vermoeid, maar uiterst voldaan, op de camping aan kwam.
De volgende dag reed ik de klim van 20 km naar de top van de Cormet de Roseland in slechts twee uur. Met gemengde gevoelens daalde ik af. Ik had weliswaar het hooggebergte overwonnen, maar het had mentaal en fysiek wel het nodige gekost. Toen wist ik overigens nog niet dat er een paar zware dagen zouden volgen in de Jura en de Vogezen. De foto op de top van de L'Iseran doet me weer denken aan die tijd. Een foto om in te lijsten.
Op internet is meer informatie te vinden over de 100-colstocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten