Het is al na twaalven als ik uit Akureyri vertrek. Dat komt omdat ik in gesprek raak met een Engelsman die actuele informatie heeft over de Sprengisandur. Hij was mentaal en fysiek gebroken op 't zuidelijke deel. Dat deel schijnt erg slecht te zijn. Hij heeft daar vele kilometers moeten duwen.
In plaats van over de 1 naar Godafoss te fietsen blijf ik de kust volgen richting Grenivik. In Laufas bezoek ik opnieuw een openluchtmuseumpje (oude boerderij). Via de 835 rij ik terug richting de 1. Eigenlijk rij ik 30 km om, maar het is de moeite waard. Ten eerste mijd ik zo een stuk van de drukke 1 en ten tweede is het dal waar ik door rijd erg mooi. De wind die inmiddels is aangewakkerd heb ik bovendien in de rug, zodat ik ook nog eens lekker opschiet.
Eenmaal terug op de 1 tref ik Pieter en Evelien weer. Het Nederlandse stel dat ik sinds Siglufjordur dagelijks tref. Zij komt eigenlijk uit Zwitserland en daar wonen ze ook.
Ik installeer me op de camping bij de Godafoss waar ik ook weer de twee Fransen zie, die ik in Geysir had gesproken, en die me adviseerden om de Kjolur van zuid naar noord te fietsen. Als ik ze vertel dat ik 't in 2 dagen heb afgelegd dan spreken ze hun waardering voor mij uit. Maar zo zwaar was het eigenlijk niet. Nee dan de Engelsman. Die heeft het noordelijke deel van de Sprengisandur met de bus gedaan.
Ik ben nu wel erg nieuwsgierig naar die Sprengisandur. Ik bereid me op het ergste voor. Morgen eerst naar Myvatn, via een omweg, om zo de drukke 1 te mijden.
In plaats van over de 1 naar Godafoss te fietsen blijf ik de kust volgen richting Grenivik. In Laufas bezoek ik opnieuw een openluchtmuseumpje (oude boerderij). Via de 835 rij ik terug richting de 1. Eigenlijk rij ik 30 km om, maar het is de moeite waard. Ten eerste mijd ik zo een stuk van de drukke 1 en ten tweede is het dal waar ik door rijd erg mooi. De wind die inmiddels is aangewakkerd heb ik bovendien in de rug, zodat ik ook nog eens lekker opschiet.
Eenmaal terug op de 1 tref ik Pieter en Evelien weer. Het Nederlandse stel dat ik sinds Siglufjordur dagelijks tref. Zij komt eigenlijk uit Zwitserland en daar wonen ze ook.
Ik installeer me op de camping bij de Godafoss waar ik ook weer de twee Fransen zie, die ik in Geysir had gesproken, en die me adviseerden om de Kjolur van zuid naar noord te fietsen. Als ik ze vertel dat ik 't in 2 dagen heb afgelegd dan spreken ze hun waardering voor mij uit. Maar zo zwaar was het eigenlijk niet. Nee dan de Engelsman. Die heeft het noordelijke deel van de Sprengisandur met de bus gedaan.
Ik ben nu wel erg nieuwsgierig naar die Sprengisandur. Ik bereid me op het ergste voor. Morgen eerst naar Myvatn, via een omweg, om zo de drukke 1 te mijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten