maandag 19 juli 2010

"Welke idioot gaat hier nou fietsen"

Ik slaap altijd lang, maar eergisteren stond ik al om 8.30 uur klaar voor vertrek. Allereerst schiet ik nog even de verplichte plaatjes bij Geysir. Als ik terugkom bij mijn fiets raak ik in gesprek met twee Franse fietsers. Ze vertellen me dat ik vanwege de wind beter van noord naar zuid kan fietsen, maar ik ben vastberaden. Als afscheid drink ik met Stefan nog een kop koffie en stap dan op de fiets. Bij de Gulfoss maak ik opnieuw de verplichte plaatjes en na weer een kop koffie vervolg ik mijn weg. Na 25 km houd de asfaltweg op. Ik ben dan 2,5 uur onderweg. Een beetje wind tegen. De weg gaat over in wasbord met veel losse stenen waar mijn voorwiel regelmatig op wegstuitert. Na eeen paar kilometer wordt het beter. Maar dan moet ik een hoogte beklimmen. Als ik bijna op het hoogste punt ben wordt ik bijna van de weg geblazen, zodat ik 1,5 km moet lopen. Ik heb moeite om ' t spulletje' op de weg te houden. Eenmaal over het hoogste punt neemt de wind wat af en probeer ik voorzichtig verder te fietsen. Dat lukt. Vervolgens begint de weg te dalen. Daardoor kan ik een beetje vaart maken tot ik bij een gletschermeer kom. Na dit meer krijg ik opnieuw wasbord met stenen in allerlei soorten en maten. Na 75 km en 11 uur later, waarvan een kleine 8 uur op de fiets, houd ik het voor gezien en zet mijn tent op. Uit het zicht van de weg. Hoewel het allemaal niet vanzelf ging was het toch een fijne dag en mijn moraal is zeker niet gebroken.

Na een slechte nachtrust stap ik om kwart voor tien, onder een bewolkte hemel, weer op de fiets. In de wetenschap dat ik nog maar 25 km erg slechte gravelroad krijg. En bovendien staat er nauwelijks wind. Als ik 2 Poolse fietsers tegenkom betrap ik mezelf op de gedachte " welke idioot gaat hier fietsen". Als ik bij Hveravellir ben wil ik koffie gaan drinken, maar 't ligt 2 km van de hoofdroute af en aan het einde van een klim. Zonde van de tijd en energie en bovendien ligt er 35 km verderop een hut waar ik ook koffie kan drinken. Na 32 km gaat de route over in een goed berijdbare gravelroad. Om half vier bereik ik de Afanihut waar ik wel koffie ga drinken en een broodje eet. De thermoskan met koffie drink ik helemaal leeg en ik krijg er gratis nog wat kleine lekkernijen bij. Na de koffie voel ik me als herboren en ' vlieg' over het gravel. Na nog een hongeraanval, en ik mijn laatste brood op eet, bereik ik zonder problemen de camping aan de ringweg nr. 1. In iets meer dan 8 uur rijd ik 40 km meer dan eergisteren. Zoveel verschilt dat door de wind.

Vandaag doe ik het rustig aan en rijd ik 20 km naar Varmahlid en breng een bezoekje aan Glaumbear. Een piepklein openluchtmuseum.
Morgen 107 km naar Siglufjord. Aan de noordkust. Het weer blijft overbeterlijk mooi.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten