De plaatsjes aan de fjorden liggen er mooi bij. Alles is netjes. Een beetje zoals in de Zwitserse Alpen.
Ik krijg tussen Eskifjordur en Neskaupstadur een heuse klim van 8 km voor de kiezen. Twee kilometer voor de tunnel, op de top, regen ik nog even zeiknat. Aan de andere kant van de tunnel is het weer niet veel beter, zodat ik mijn regenbroek toch maar aantrek voor de afdaling. De regen striemt in mijn gezicht en mijn handen vriezen er bijna af. Ik ben zo 'slim' geweest om mijn handschoenen op de camping te laten liggen. In Neskaupst geeft een bord 7 graden aan. Geen wonder.
Na de koffie moet ik dezelfde weg terug, want Neskaupst is een dead-end street. Maar met een storm in de rug gaat dit vrij gemakkelijk. Eenmaal weer boven, bij de tunnel, zie ik een gravelpad. Waarschijnlijk de oude weg. Hoewel het zicht nihil is gok ik er toch op. Het blijkt inderdaad de oude weg. Met kouwe klauwen daal ik na de top met geschwinde spoed af naar de koffie in Eskifjordur.
Op de camping heb ik weinig mogelijkheden om mijn natte kloffie te drogen. Datgene dat vanmorgen nog nat was van gisteren. Maar dat is alleen maar even vervelend als je het s'morgens aantrekt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten