Gister heb ik afscheid genomen van Stefanie en Stephan. Na 4 dagen zit ik eindelijk weer op de fiets. Ik rij richtig het noorden om een vriend, die ik 2007 in Noorwegen ontmoet heb, te bezoeken. De afspraak was dat hij me in de loop van de dag zou bellen om me op te halen met de auto ergens halverwege. Het lang verwachtte telefoontje komt pas als ik al 117 km heb gefietst. Als hij hoort hoe ver ik al ben zegt ie dat ik de laatste 30km ook wel kan fietsen en dat ie de barbeque vast aansteekt. Ook belangrijk natuurlijk, dus zo gezegd zo gedaan. Eenmaal in Vrist aangekomen word ik vol gegooid met drank en eten. Het is drie jaar geleden dat ik Hans Vilhelm voor het laatst gezien heb, maar het lijkt wel alsof ik hem eergister nog gesproken heb.
Vandaag heb ik uitgeslapen en een beetje gecomputtert. Even gekeken naar wat vacatures op internet en maar gauw afgesloten wegens een opkomende depressie. Zorg voor de volgende week. Om 11uur komt de professor thuis van 2 uurtjes les geven en vanmiddag stond een bezoek aan een kleine bierbrouwerij op het programma. Helaas waren we te laat maar ik heb wel een mooi stukje Denemarken gezien. Morgen begint dan echt de terugtocht naar huis. Maar de drang om naar huis te gaan, zoals de afgelopen twee keer, ontbreekt dit jaar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten