donderdag 19 augustus 2010

De lichtste versnelling

Gisteravond begon het stevig te waaien en de wind blies de bewolking weg, zodat vanmorgen de zon scheen en ik alles droog in kon pakken. De wind waait nog steeds uit 't noorden. En die kant moet ik op. Dit zorgde ervoor, samen met de steiging van de weg, dat het niet erg opschoot in het Fagridal. In de afdaling door het Fagridal sla ik op de 953 af richting Brekka. De klim die me naar het Mjoifjordur moet brengen geeft me meer problemen. De weg lijkt redelijk vlak, maar ik heb bijna de lichtste versnelling nodig om vooruit te komen. De omgeving is overigens landschappelijk erg mooi en waarschijnlijk voor veel toeristen een gemiste kans. In de afdaling kom ik langs de Klifbrekkufossar die zich trapsgewijs naar beneden stort. Diezelfde afdaling moet ik trouwens morgen omhoog en dat kon wel eens een hele klus worden. Van een Zwitser in Brekka hoor ik dat de weg op 700 meter hoogte ligt. En dus is het een behoorlijke klim. In Brekka is niet veel te zien. Wat wil je ook met 60 inwoners.
In ieder geval heb ik een warme douche en een mooi stukkie gras voor mijn tentje. Met op de achtergrond het geluid van de branding.
Wat wil een mens nog meer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten