Asfalt, gravel en rugwind

Een goede nacht achter de rug. Als een blok in slaap gevallen na de inspanningen van gisteren. Vandaag was IJsland me een stuk beter gezind. De eerste dertig kilometer gaan over asfalt. Met rugwind. Af en toe moet er flink geklommen worden, maar het is goed te doen. De gravelroad die volgt kost wat meer inspanning, maar de rugwind helpt mee. Op de laatste klim van de dag krijg ik gezelschap van een bordercollie. En de honden in Nederland kunnen aan het dier nog een voorbeeld nemen. Hij blaft niet, hapt niet, rent voor me uit, of loopt naast me. Af en toe jaagt ie wat schapen langs de weg de stuipen op het lijf of doet zijn behoefte. Na 4 kilometer komen we zijn baas tegen in de auto, die hem vervolgens weer mee terug neemt. Over een hondsberoerde gravelroad daal ik af naar Porshofn. Snel zet ik zijn tent op, want ik vrees dat ik het niet droog houd. En inderdaad, het regent.